Salamander 29 - De wereld van gisteren verkent de laatste dagen van de Oostenrijkse schrijver Stefan Zweig, die op 22 februari 1942 samen met zijn vrouw zelfmoord pleegde in Brazilië. Geëmigreerd en op de vlucht voor het naziregime, beschreef hij kort voor zijn dood zijn herinneringen aan een wereld waarvan hij vreesde dat die zou verdwijnen. Dit postuum verschenen autobiografische werk, dat in 1944 uitkwam, biedt een indrukwekkend portret van het oude Europa, dat voor Zweig zo belangrijk was. Als een (geassimileerde) jood en betrokken schrijver voelde hij een sterke verbondenheid met de culturele en intellectuele geschiedenis van het continent.

Gedurende zijn vele reizen naar Europese steden kwam Zweig in contact met een diverse groep invloedrijke figuren uit zijn tijd. Hij ontmoette onder anderen Romain Rolland, Maxim Gorki en Albert Einstein, wat zijn wereldbeeld en zijn schrijfwerk enorm beïnvloedde. Het werk schetst ook een intiem portret van zijn geboortestad Wenen, dat rond de eeuwwisseling een onbetwist centrum was van moderne Europese cultuur. In deze stad leefden en werkten schrijvers zoals Arthur Schnitzler en Hugo von Hofmannsthal, musici als Gustav Mahler en Arnold Schönberg, en de psycholoog Sigmund Freud, die bekendstond als de outsider. In deze multiculturele en dynamische omgeving ontstond Zweigs pleidooi voor een verenigd Europa, waar culturele uitwisseling en samenwerking centraal stonden. De autobiografie onthult niet alleen zijn diepgaande reflecties over zijn tijd en zijn leven, maar ook zijn verlangen naar een betere en harmonieusere wereld, die hij vreesde dat onherroepelijk verloren zou gaan.