Je kent de zwaaiende kat zonder zijn naam te kennen.Het gelukskatje is een van de meest voorkomende talismannen in Japan. De oorspronkelijke Japanse naam luidt maneki neko, wat letterlijk "wenkende kat" betekent. Gelukskatjes heffen hun linkerpootje, rechterpootje of soms allebei.De mythe is ongeveer 400 jaar geleden ontstaan en gaat als volgt: Een arme man, woonachtig in een vervallen tempel in Edo (het huidige Tokio), zou een verwaarloosde straatkat in huis hebben gehaald. De kat maakt het al snel tot een gewoonte om voor de tempel te posten. Tijdens een hevige regenbui besluit een voorbijganger, een edelman, te schuilen onder een boom tegenover de tempel. Op het moment dat hij naar het beest toe loopt, wordt de boom door bliksem getroffen. De kat zou hem hebben gelonkt door met zijn poot naar voren te zwaaien, een gebaar dat in Japan - ook voor mensen - 'kom hier' betekent. De edelman wordt de beschermheer van de tempel, die hierdoor nieuwe glorie vindt. Sindsdien geldt de kat als een brenger van geluk. Er zijn varianten van dit verhaal in omloop: soms is de tempel een winkel of een restaurant. Soms is de edelman een klant. En soms is de stad Edo OsakaSymbool voor geluk.Inmiddels is de gelukskat doorgedrongen tot de rest van de wereld en overal een populair cultureel fenomeen. In Japan geldt de gelukskat niet als kunst, laat staan als nationaal erfgoed, maar dat de kat een talisman is die klanten en welvaart aantrekt, is voor de Japanners een serieuze zaak. Hij geldt als een symbool voor geluk.