Op een winderige morgen maakt een Duitse veldprediker - gelegerd aan het oostfront - een voettocht; even wil hij weg uit de atmosfeer van het 'bevel is bever om te genieten van de vrijheid en de natuur. 'Hier was de wereld ongerept, zoals die misschien in de eerste scheppingsdagen was bedoeld, groot en goed.' Teruggekeerd op zijn post krijgt hij te horen dat hij onmiddellijk op dienstreis moet naar Proskurow. In de gevangenis van die plaats wordt op dat ogenblik een soldaat, Fedor Baranowski, vastgehouden, die wegens desertie ter dood is veroordeeld. Zijn verzoek om gratie is afgewezen; de voltrekking van het vonnis dient binnen vierentwintig uur plaats te vinden. Fedor Baranowski heeft recht op geestelijke bijstand en omdat de legerpredikant van Proskurow is overgeplaatst, wordt de verteller met de zware taak belast de ter dood veroordeelde in de laatste uren van zijn leven geestelijke ondersteuning te geven.